اولین سیمکارت فروختهشده در ایران چه سالی بود و چه ویژگیهایی داشت؟
دهه ۷۰ شمسی، دورهای بود که تلفن همراه و سیمکارتها تازه وارد عرصه ارتباطات ایران شده بودند و به عنوان فناوریای نو، توجه بسیاری را به خود جلب کردند. در آن زمان، سیمکارتها مثل امروز فراگیر نبودند و کالایی محدود به شمار میرفتند؛ تنها تعداد کمی از افراد میتوانستند از این فناوری بهرهمند شوند.
اگرچه استفاده از سیمکارت در ابتدا عمومی نبود، همین حضور اولیه، پایهای شد برای تحولاتی که سالها بعد در سراسر کشور شکل گرفت. این نقطه آغاز، جایگاهی مهم در تاریخ توسعه ارتباطات همراه در ایران دارد.
اولین سیمکارت ایران چه سالی فروخته شد؟
اولین سیمکارت در ایران، سال 1373 توسط همراه اول به فروش رسید. سیمکارتهایی با پیششماره 0911 که در ابتدا، بیشتر به مسئولان دولتی و سیاسی اختصاص داده میشد.
اگرچه نام دقیق اولین فردی که سیمکارت را دریافت کرده مشخص نیست، اما طبق گزارشها، چندین شخصیت سیاسی کشور در این دوره اولین سیمکارتها را دریافت کردند. این آغاز، نقطه عطفی در تاریخچه تلفن همراه ایران بود که بعدها به تدریج فراگیر شد و در اختیار عموم مردم قرار گرفت.
سیمکارت دهه 70 چه تفاوتی با امروز داشت؟
سیمکارتهای دهه 70 نسبت به امروز تفاوتهای زیادی داشتند که به شرح زیر است:
-
ظرفیت ذخیرهسازی محدود: سیمکارتهای آن موقع، فقط میتوانستند چند شماره تلفن و پیامک را ذخیره کنند. اما سیمکارتهای الان، حجم زیادی از اطلاعات، مخاطبین و حتی دادههای اینترنتی را در خود جای میدهند.
-
اندازه بزرگتر: سیمکارتهای اولیه بزرگ بودند و اندازه کارتهای اعتباری را داشتند. اما امروزه، خیلی کوچکتر شدهاند و به میکرو و نانو سیمکارتها رسیدهاند.
-
فقط تماس صوتی: در دهه 70، سیمکارتها فقط برای تماسهای صوتی استفاده میشدند، اما حالا، برای ارسال پیامک، اینترنت و تماسهای ویدیویی هم کاربرد دارند.
-
پوشش محدود: در دهه 70، فقط چند شهر بزرگ مثل تهران تحت پوشش شبکه تلفن همراه بودند، اما الان، بیش از 1200 شهر در ایران تحت پوشش شبکههای موبایل هستند.
-
عدم پشتیبانی از اینترنت: اوایل، سیمکارتها فقط برای تماس بودند و اینترنتی در کار نبود. اما امروزه، بیشتر سیمکارتها از نسلهای جدید و قابلیت اتصال به اینترنت را دارند.
نخستین سالهای ورود سیمکارت به ایران و چالشهای آن
سالهای اولیه ورود سیمکارت به ایران در دهه 70 شمسی، پر از چالش بود. در سال 1373، همراه اول اولین سیمکارتهایش را با پیششماره 0911 به فروش رساند، اما این تکنولوژی جدید، در ابتدا خیلی مورد استقبال قرار نگرفت.
ثبتنام برای گرفتن سیمکارت، پروسهای پیچیده داشت و فقط افراد خاص مثل مسئولان دولتی موفق به دریافت آن میشدند. آن زمان، تلفن همراه یک کالای لوکس و گرانقیمت بود که فقط تعداد کمی از مردم توانایی خریدش را داشتند.
علاوه بر این، پوشش شبکه موبایل خیلی محدود بود و فقط چند شهر بزرگ ایران تحت پوشش این تکنولوژی بودند.
ویژگیهای سیمکارتهای نخستین در ایران
-
ظرفیت ذخیرهسازی پایین: فقط ۵ پیامک و ۲۰ شماره تماس ذخیره میشد.
-
اندازه بزرگ: سیمکارتها به اندازه کارتهای اعتباری معمولی بودند.
-
فقط تماس صوتی: فقط برای تماسهای صوتی و بدون خدمات اینترنتی یا پیامک.
-
پوشش محدود شبکه: شبکه فقط در چند شهر بزرگ مانند تهران و مشهد فعال بود.
-
عدم پشتیبانی از دستگاههای مختلف: سیمکارتها فقط با مدلهای خاصی از گوشیها سازگار بودند.
-
محدودیتهای جغرافیایی: پوشش شبکه تنها در مناطق خاصی از کشور وجود داشت.
-
سختی در جابجایی و تغییر شماره: فرآیند تغییر شماره یا جابجایی سیمکارت پیچیده بود.
-
توسعه تدریجی: سیمکارتها به تدریج در دسترس عموم قرار گرفتند.
چگونه سیمکارتها در ایران به یک فناوری پرطرفدار تبدیل شدند؟
نیاز مردم به ارتباط سریعتر با یکدیگر از طریق پیامهای اینترنتی و غیر اینترنتی، خدمات دیجیتال و احراز هویت شخصی، باعث یک تحول بزرگ در دنیای سیمکارتها شد. همچنین، تغییرات در انواع تلفنهای همراه و نیاز به استفاده از امکانات پیشرفتهتر، باعث شد که سیمکارتها از یک فناوری محدود، به ابزاری ضروری برای زندگی روزمره تبدیل شوند.
با گسترش شبکههای موبایل و عرضه نسلهای جدید موبایل، تقاضا برای سیمکارتها به شدت افزایش یافت. علاوه بر تماسهای صوتی، دسترسی به اینترنت هم به بخشی از زندگی مردم تبدیل شد. در نهایت، سیمکارتها به عامل اصلی ارتباطات موبایلی و ابزاری مهم برای احراز هویت آنلاین تبدیل شدند.
آینده سیم کارت در ایران چگونه خواهد بود؟
آینده سیمکارتها در ایران، به سمت استفاده از eSIM (سیمکارت الکترونیکی) پیش میرود. eSIM یک تکنولوژی جدید است که به جای سیمکارت فیزیکی، اطلاعات کاربر را به صورت دیجیتال ذخیره میکند و قابلیت فعالسازی از راه دور را دارد.
این تکنولوژی مزایای زیادی دارد، از جمله کاهش نیاز به سیمکارتهای فیزیکی، صرفهجویی در فضا و افزایش امنیت، چون اطلاعات کاربری به صورت رمزنگاری شده ذخیره میشوند. با توجه به گسترش فناوری 5G و نیاز به مدیریت بهتر ارتباطات، انتظار میرود که eSIM به سرعت در ایران و سایر کشورهای جهان جایگزین سیمکارتهای سنتی شود.
کلام پایانی مقاله
با ورود سیمکارتها به ایران در دهه 70، این فناوری ابتدا به عنوان یک کالای لوکس معرفی شد. با گسترش شبکه تلفن همراه و پیشرفتهای تکنولوژیکی، سیمکارتها به ابزار ضروری ارتباطات تبدیل شدند. این تحول نه تنها به راحتی تماسهای صوتی، بلکه به دسترسی به اینترنت و خدمات دیجیتال نیز انجامید. در آینده، تکنولوژیهایی مانند eSIM، ادامهدهنده مسیر رشد و پیشرفت این فناوری خواهند بود.
منبع: سایت خرید و فروش سیم کارت رندباز